Εξαντλούνται τα αποθέματα νερού στη Μ. Ανατολή (Βίντεο)

Aπώλεια ποσότητας νερού ίσης με το μέγεθος της Ερυθράς Θάλασσας, απώλεσε η περιοχή της Μ. Ανατολής λόγω συνδυασμού κακής διαχείρισης υδάτινων πόρων, υπερεκμετάλλευσης γεωτρήσεων, αυξημένης ζήτησης και της μεγάλης ξηρασίας που έπληξε τη περιοχή το 2007.

Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης που δημοσιεύτηκε από τη NASA συνδυάζοντας δεδομένα μετρήσεων δορυφόρων μέτρησης βαρυντικού πεδίου από το 2003 για μια περίοδο 7 ετών.

Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες σχτικά με το θέμα οι δορυφόροι που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο του προγράμματος GRACE (Gravity Recovery and Climate Experiment) της NASA ανάλυσαν δεδομένα που αποκάλυψαν ότι αποθέματα πόσιμου νερού μεγέθους 144 εκ. κυβικών/χλμ σε χώρες που διέρχονται οι ποταμοί Τίγρης και Ευφράτης (Τουρκία, Συρία, Ιράκ, Ιράν), απωλέστηκαν.

Η απώλεια αυτή προκλήθηκε σε ποσοστό 60% από γεωτρήσεις που μείωσαν τον υδροφόρο ορίζοντα ταχύτατα γεγονός που προκάλεσε την αποξήρανση 1.000 πηγαδιών στο Ιράκ με ανυπολόγιστες συνέπειες για το τοπικό πληθυσμό.

Μειωμένη χιονόπτωση και απώλεια υδάτων από λίμνες συνέβαλε επίσης στη μείωση των πόσιμων υδάτινων πόρων.

Η απώλεια αυτή σημειώνει η έρευνα της NASA είναι από τις μεγαλύτερες που έχουν συμβεί στον πλανήτη.

Επισημαίνεται ότι οι αποδίξεις αυτές προμυνύουν ότι επέρχεται κρίση στη Μέση Ανατολή η οποία θα αφορά το νερό καθώς οι ολοένα αυξανόμενοι πληθυσμοί σε συνδυασμό με τις πολεμικές συγκρούσεις και τις παρατεταμένες ξηρασίες, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια πολλές από τις χώρες της περιοχής σε απόγνωση στις αμέσως επόμενες δεκαετίες.

Χώρες που έχουν πληγεί όπως η Υεμένη κατηγορούν ευθέως τις ανεπτυγμένες χώρες πετρελαιοπαραγωγούς του Κόπλου ως υπέυθυνες καθώς άντλησαν υπόγεια αποθέματα για να τροφοδοτήσουν τεράστιες πόλεις που χτίστηκαν με πετροδολάρια στη μέση της ερήμου.

O ρόλος της Τουρκίας στη πρόκληση ξηρασίας

Σε ανάλογη έκθεση που κοινοποιήθηκε στις συνομιλίες των Ηνωμένων Εθνών στο Κατάρ, επίσης διαπιστώθηκε η δραματική μείωση υδάτινων αποθεμάτων σε Μέση Ανατολή και Β. Αφρική.

Εάν ληφθεί υπόψη ότι οι επιστήμονες αναμένουν επιδείνωση των περιόδων ξηρασία λόγω αλλαγής του παγκόσμιου κλίματος, εκτιμάται ότι θα μειωθούν τα ήδη χαμηλά διαθέσιμα αποθέματα κατά 10% μέχρι το 2050, ενώ η ζήτηση θα αυξηθεί κατά 60% μέχρι το 2045.

Ο ανταγωνισμός για τον έλεγχο των υδάτινων πόρων μεταξύ των χωρών της περιοχής χειροτερεύει τη κατάσταση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο έλεγχος που ασκεί η Τουρκία στα υδάτινα αποθέματα του Τίγρη και του Ευφράτη με φράγματα στο πλαίσιο του προγράμματος « Μεγάλη Ανατολία» που καθορίζει πόσο νερό θα περάσει στη Συρία και το Ιράκ.

Η έλλειψη συνεργασίας και συντονισμού μεταξύ των τριών χωρών εξ αιτίας εντάσεων, συγκρούσεων και της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας επιδείνωσε τη ξηρασία σε Συρία και Ιράκ από το 2007 και έπειτα, διοχετεύοντας το νερό σε αρδευτικά κανάλια για να ποτίσει καλλιεργήσιμες εκτάσεις.

Αντίθετα οι πληθυσμοί στη Συρία και το Β. Ιράκ είδαν τη στάθμη των δύο μεγάλων ποταμών να μειώνεται και στράφηκαν αναγκαστικά σε γεωτρήσεις αντλώντας τα διαθέσιμα αποθέματα του υδροφόρου ορίζοντα.

Η μελέτη επισημαίνει ότι σε κοινωνίες με έθραυστες ισορροπίες σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο αυτό συνέβαλε μόνο στην επιδείνωση της κατάστασης.

Επιτπώσεις σε Ευρώπη προβλέπει το Πεντάγωνο

Με δεδομένο ότι είναι γνωστή, η κατάρτιση επιχειρησιακών σχεδίων βάση μελετών που χρηματοδοτεί το Πεντάγωνο των ΗΠΑ για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, τα επόμενα 50-100 χρόνια είναι πλέον φανερό ότι πολεμικές συγκρούσεις αναμένεται να ξεσπάσουν όχι για το πετρέλαιο αλλά για το νερό.

Επιπλέον η μαζική μετακίνηση εξαθλιωμένων μαζών πληθυσμού λόγω ξηρασίας θα αποτελέσει τεράστια πρόκληση για την ασφάλεια όχι μόνο της Τουρκίας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης ενώ η Ελλάδα ως η χώρα – προθάλαμος για την ευρωπαϊκή ήπειρο, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε τέτοια σενάρια.

Εάν σήμερα η χώρα έχει καταντήσει σε αυτά τα χάλια από μια «ήπια» μετακίνηση προσφύγων και οικονομικών μεταναστών - λόγω οικονομικής κρίσης - δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε ποιες συνέπειες θα έχει μια παγκόσμια κλιματική μεταβολή με κρίση ξηρασίας που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα πλήξει τη περιοχή της Μ. Ανατολής τα επόμενα 30-60 χρόνια..

Βεβαίως πολλοί πιστεύουν ότι τα σενάρια αυτά μπορεί να συμβούν και ακόμη νωρίτερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι απαιτείται προετοιμασία και συγκροτημένη πολιτική για την αντιμετώπιση των σημερινών αλλά και μελλοντικών προκλήσεων για την ασφάλεια της χώρας.

Έννοιες που φυσικά άγνωστες στην Ελλάδα..

Στο βίντεο που ακολουθεί διακρίνεται άμεσα η εξάντληση των απυθεμάτων του υδροφόρου ορίζοντα στη περιοχή της Μ. Ανατολής ίδίως από το 2007 και έπειτα. 

Πηγή: www.defencenet.gr