Παρότι η αιολική ενέργεια
είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
παγκοσμίως, έχει ανάγκη από μια συμπληρωματική τεχνολογία για να
διατηρήσει την αξιοπιστία της, ειδικά κατά τις περιόδους νηνεμίας.
Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (Penn State) υποστηρίζουν ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά για να παράσχει καθαρή ενέργεια όταν οι ανεμογεννήτριες θα παραμένουν ακίνητες.
Ωστόσο, μια σειρά εμποδίων, είτε αφορούν την ευρύτερη στρατηγική είτε μεμονωμένες ρυθμίσεις, εμποδίζουν αυτή τη “συνέργεια”.
Τα υδροηλεκτρικά φράγματα δεν μπορούν να συγκρατήσουν ή να απελευθερώσουν υδάτινους όγκους ανάλογα με τις ανάγκες για ηλεκτρική ενέργεια.
Αντίθετα, λειτουργούν με γνώμονα συγκεκριμένες οδηγίες που λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο την ηλεκτροπαραγωγή, αλλά και τις ανάγκες σε πόσιμο και αρδευτικό νερό, τα μέτρα προστασίας της υδρόβιας ζωής, τον οικολογικό τουρισμό σε ποτάμιες περιοχές, αλλά και τα επίπεδα ασφαλείας για πλημμύρες.
Αναλύοντας την περίπτωση του υδροηλεκτρικού φράγματος Κερ στη Βόρεια Καρολίνα -το οποίο τροφοδοτεί το δίκτυο από την Πενσυλβάνια ως την Ανατολική Ακτή μέσω της Βιρτζίνια, δυτικά στην Ιντιάνα και μέρος της περιοχής του Σικάγο- οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μυστικό της συμπληρωματικής εκμετάλλευσης των δύο τεχνολογιών έγκειται στην επέκταση του χρονικού διαστήματος συμμόρφωσης με τις οδηγίες λειτουργίας του υδροηλεκτρικού σε δύο εβδομάδες αντί για μία που είναι σήμερα.
Ωστόσο, τέτοιες ρυθμιστικές μεταβολές προσκρούουν σε θεσμικά εμπόδια γύρω από τα δικαιώματα χρήσης των υδάτων στις ΗΠΑ, σημειώνουν οι επιστήμονες.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Environmental Research Letters.
econews
Ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια (Penn State) υποστηρίζουν ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά για να παράσχει καθαρή ενέργεια όταν οι ανεμογεννήτριες θα παραμένουν ακίνητες.
Ωστόσο, μια σειρά εμποδίων, είτε αφορούν την ευρύτερη στρατηγική είτε μεμονωμένες ρυθμίσεις, εμποδίζουν αυτή τη “συνέργεια”.
Τα υδροηλεκτρικά φράγματα δεν μπορούν να συγκρατήσουν ή να απελευθερώσουν υδάτινους όγκους ανάλογα με τις ανάγκες για ηλεκτρική ενέργεια.
Αντίθετα, λειτουργούν με γνώμονα συγκεκριμένες οδηγίες που λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο την ηλεκτροπαραγωγή, αλλά και τις ανάγκες σε πόσιμο και αρδευτικό νερό, τα μέτρα προστασίας της υδρόβιας ζωής, τον οικολογικό τουρισμό σε ποτάμιες περιοχές, αλλά και τα επίπεδα ασφαλείας για πλημμύρες.
Αναλύοντας την περίπτωση του υδροηλεκτρικού φράγματος Κερ στη Βόρεια Καρολίνα -το οποίο τροφοδοτεί το δίκτυο από την Πενσυλβάνια ως την Ανατολική Ακτή μέσω της Βιρτζίνια, δυτικά στην Ιντιάνα και μέρος της περιοχής του Σικάγο- οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μυστικό της συμπληρωματικής εκμετάλλευσης των δύο τεχνολογιών έγκειται στην επέκταση του χρονικού διαστήματος συμμόρφωσης με τις οδηγίες λειτουργίας του υδροηλεκτρικού σε δύο εβδομάδες αντί για μία που είναι σήμερα.
Ωστόσο, τέτοιες ρυθμιστικές μεταβολές προσκρούουν σε θεσμικά εμπόδια γύρω από τα δικαιώματα χρήσης των υδάτων στις ΗΠΑ, σημειώνουν οι επιστήμονες.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Environmental Research Letters.
econews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου